Literair dagboek (2008/2)

Bij Uitgeverij Liverse verschenen mijn literaire dagboeken En vooral: de gordijnen dicht (2008), Idioten ontloop je nergens (2010) en Reisgriep (2012). Deel vier, Mijn koffers gepakt, is in wording en zal, als alles loopt zoals bedoeld, medio 2014 verschijnen. Onder de titel Literair dagboek zal ik nu en dan een fragment uit het komende boek opnemen.

Woensdag, 3 september:

Zeven weken geen last gehad van de 'migraine' achter mijn oog. Vanmorgen vier uur lesgegeven en het begint weer.

Maandag hadden we de traditionele opening van het schooljaar, met 's middags de borrel van rector Beuvens. Daarna met collega's Jan Vlot, Tommy Weijers en John v.d. Kuil gegeten bij Pom Lai. Dinsdagmorgen 'wat vermoeid,' maar ik was op school niet nodig. Er een kalm dagje van gemaakt. Alleen wat brugklasboeken opgehaald.

Donderdag, 4 september:

Gegeten bij Archie en Petra. Gezellig, maar vrij vroeg naar huis gegaan. Ik was moe en wilde nog wat lezen. Gisteravond met Brian een leuke avond bij de familie Noorman. Te veel gedronken, vanmorgen 'zeer vermoeid' naar school, waar ik er achter kwam dat mijn lessen niet om half negen, maar om tien voor elf begonnen. De brugklassen hadden sportdag. Dat had ik na vierendertig jaar voor de brugklas zelf kunnen bedenken. Morgen Bapo-dag. Ik ga de bovenverdieping schoonmaken (zondag de benedenverdieping) en daarna schrijven of vertalen. Ik ben niet tevreden over mezelf: te weinig ritme en regelmaat.

Zaterdag, 6 september:

Marja, René en Brian na Visser getrakteerd op een etentje bij Kantje Boord. Ik vertelde de anekdote van Jan Eijkelboom over het toilet van Reve. Een idioot die verderop zat begon kwaad te roepen dat hij nog zat te eten. Verbijsterend dat hij ons kon horen, er was veel lawaai in de zaak. Iemand die niet begreep hoe hij zichzelf voor schandaal zette met het ostentatief, of liever, obsessief afluisteren van een gesprek onder wildvreemden. Wij reageerden niet, maar een restaurateur dient zo iemand natuurlijk direct buiten de deur te zetten.

Maandag, 8 september:

Het beviel mij gisteren aanvankelijk niets dat de poëziemanifestatie Drechtsteden Gedicht op in plaats van in het Hof werd gehouden. Het was akelig koud en regenachtig. Toch was het uiteindelijk geslaagd. Een keur aan goede dichters en performers: Levi Weemoedt, Mustafa Stitou, Marieke van Leeuwen, L.F. Rosen, Remco Campert, Tjitske Jansen, Jules Deelder en een twaalfjarig talent uit Papendrecht, Renate Jacobson. Leuk om Tjitske weer eens te ontmoeten. Ze woont tegenwoordig in een boeddhistisch centrum in Schotland, waar ze zorgt voor een man van drieënnegentig. Zorgt ze ook wel voor zichzelf? Ik vond haar erg mager. Ik heb haar een exemplaar van En vooral: de gordijnen dicht gegeven. Ik kreeg een CD van haar, waarop ze gedichten leest met begeleiding door Jasper le Clercq (Je hebt alles en je hebt mij). In de foyer, die voor de artiesten open was, zitten praten met Tjitske, de begeleider van Jules Deelder, Deelder zelve, Remco Campert en Levi Weemoedt. Deelder haalde herinneringen op aan de Dordtse dope-scene in de jaren zestig, waarvan ik veel intimi ook heb gekend. Hij deed een hilarische imitatie van wijlen Jan Vrolijk. Omdat zijn vrouw van dat soort hebbedingetjes houdt, heb ik hem mijn speldje van '1650' (de aktie om Gezicht op Dordrecht voor het museum te behouden) cadeau gedaan. Ik heb Amarantha Groen, mijn veelbelovende oud-leerlinge, die gisteren met een paar gedichten in Meander stond, aan Tjitske voorgesteld. Ik hoop dat het klikt tussen die twee bijzondere meiden.

Voor het eerst sinds Griekenland thuis gekookt (appelkerrie). Daarna bij de televisie in slaap gevallen. Ik had de KRO-documentaire over dubieuze praktijken van de regering rond de joint strike fighter willen zien, maar na de Engelse versie van Tussen kunst en kitsch hield het bij mij op. Met Thijs en Brian gegeten bij de Italiaan en daarna de avond bij Han en Bep doorgebracht, waar we op traditionele wijze zijn doorgezakt.

Donderdag, 11 september:

Mooi weer vandaag. Zonnig, vijfentwintig graden. Na school lang op de veranda gezeten. Gelezen, maar mij ook weer eenzaam gevoeld. Geen zin in koken. Langs de afhaal-chinees gegaan en op de veranda gegeten. Langzaam begon het weer om te slaan en verschenen er onweerswolken boven de stad. Voor morgen, als ik met Brian naar Amsterdam ga, is regen voorspeld. De temperatuur zal zo'n tien graden dalen. De zomer, voor zover er in Nederland zomer is geweest, lijkt definitief voorbij.

De eerste avond deze week alleen. Maandag kwamen Henk en Hetty Nieboer langs om het jubileumboek van DFC te brengen. De club van Buddingh' bestaat 125 jaar. Dinsdagavond hadden we Dichterskring bij Jehanne. Mijn gedicht over de platanen in het Oranjepark viel in goede aarde. Woensdag bij de Thai gegeten met Marja, René en Brian. Brian trakteerde.

Zaterdag, 13 september:

Monumentenweekeinde. Van 13.00u tot 14.00u mijn monumentenlezing gegeven in de remonstrantse kerk. Evenals vorig jaar. Toen was Stella er nog bij en hadden we geen idee van de naderende verschrikking. Druk was het niet, maar de aanwezigen waardeerden mijn verhaal.

Gisteren met Brian naar Amsterdam geweest. Herbert ontmoet in de Ooievaar op de kop van de Zeedijk. Het was afgrijselijk weer. Lunch in De Waag, sfeervol verlicht met kaarsen. Daarna Brian Onze Lieve Heer op Solder laten zien. Doodsangsten uitgestaan om Brian, vanwege al die enge trappen die hij nauwelijks op en af kon. Onderweg een beeldschone raamhoer die mij wenkte. Als ik alleen was geweest, was ik misschien wel naar binnen gegaan. Daarna tot etenstijd terug naar de Ooievaar. Diner bij Bird. Goed, maar toch iets minder dan de Dordtse Thai. Bediend door twee oogverblindende en heel beschaafde Thaise meisjes. Voor de terugreis, met de trein van tien voor tien, een laatste wijntje in de Ooievaar genomen.

Vanmorgen meel gehaald bij de molen en de fruit- en wijnvoorraden aangevuld. Vandaag eten we buiten de deur, morgen is er het buffet van Karin, maar de rest van de week ga ik koken. Ik ga iets te onbekommerd met mijn geld om.

Maandag, 15 september:

Gisteren de vijftigste verjaardag van Karin gevierd, in de Geertekerk in Utrecht. Een mooi feest, maar wel overschaduwd door de ziekte van John. Wel bijzonder dat het in de kerk zelf plaatsvond en niet, wat ik verwachtte, in een zaaltje er achter. Er werd heel mooi gezongen door Jeanine, die je zienderogen volwassen ziet worden. Een talent! Karin en Hugo mogen zich gelukkig prijzen met zulke leuke, begaafde kinderen.

Dinsdag, 16 september:

Net op tijd terug van school om de troonrede aan te horen en daarbij al spoedig in slaap te vallen. Stella zou het een mooi schouwspel hebben gevonden met al die hoeden. Het had iets van carnaval.

Iets op het weblog geschreven over de melancholie, weemoed en nostalgie in mijn poëzie. Ik ben een soort van romantisch-realist, of andersom. Ik heb er het gedicht Aan de Merwede bij gezet. Van dichten en vertalen is ondertussen weinig gekomen. Ik raak de discipline een beetje kwijt.

Personen:

Archie en Petra - vrienden (Dordrecht)

Brian - neef (Newton-le-Willows)

Stella - overleden echtgenote

Han en Bep - vrienden (Dordrecht)

familie Noorman - vrienden (Dordrecht)

Marja en René - zus en zwager (Dordrecht)

Thijs - vriend (Dordrecht)

Hetty en Henk Nieboer (vrienden, Dordrecht), Henk voorzitter DFC

Jehanne - lid Dordtse Dichterskring

Herbert - vriend (Amsterdam)

Karin - nicht (Utrecht)

Hugo - echtgenoot van Karin

John - neef (Londen)

Jeanine - dochter van Karin en Hugo