Mookerheide

Aan de rand van Groesbeek wachten twee motoragenten ons op om de supportersbus van FC Dordrecht naar het stadion van Achilles '29 te begeleiden. Het is bewolkt, maar droog. De sfeer in de halfvolle bus doet me denken aan mijn tijd in het onderwijs: een schoolreisje, maar met andere muziek en bier voorhanden. FC Dordrecht blijkt wel zes of zeven verschillende clubliederen te hebben. Ze komen allemaal voorbij. Er wordt gezongen: 'Wij zijn de jongens van Den Braven, wij blijven altijd draven.' Een regel die verwijst naar een tijd dat de helft van het bescheiden legioen nog moest worden geboren.

Doorgaans kom ik alleen bij thuiswedstrijden, maar omdat er aardig weer wordt verwacht en de rit naar Groesbeek niet al te lang is, heb ik mij laten overhalen. Toen we een richtingbord Mookerheide zagen, moest ik denken aan de veldslag uit 1574, toen Spaanse troepen er het huurlingenleger van Lodewijk en Hendrik van Nassau verpletterden. Beide broers van Willem van Oranje kwamen daarbij om het leven. Een voorbode voor het wedstrijdverloop misschien?

De agenten leiden de bus naar een apart deel van de parkeerplaats, achter een rood lint. Bij het uitstappen krijgen we van de meereizende stewards, twee dames en twee heren, ons toegangsbewijs. Bij de ingang van wat een eenvoudig sportcomplex blijkt te zijn, zie ik nauwelijks politie. Twee bescheiden tribunes en verder staanplaatsen langs de lijn, waarboven af en toe de zon tussen de wolken door piept. Bij de kaartcontrole worden we begroet als oude bekenden. We splitsen ons. Een deel slentert alvast naar het veld. Ik loop met een groepje, waaronder enkele oud-leerlingen, naar de kantine, die goed gevuld is met de aanhang van de tegenpartij. Daartussen hier en daar een FC Dordrechtshirt of -sjaal. Geen onvertogen woord, geen vijandig gebral, geen spoor van het bonobonogedrag dat je ziet bij supporters die het Kaninefatenstadium nog niet te boven zijn. We drinken gezellig een pilsje tussen de Groesbekers. Even waan ik mij bij een thuiswedstrijd van DFC.

FC Dordrecht begint aan de tweede wedstrijd van de competitie. De eerste, tegen MVV, werd glansrijk gewonnen. Gevaar dus: het idee dat dit klusje ook wel even geklaard zal worden. Achilles '29 geeft direct vol gas, zoals Dordt deed tegen de Limburgers. De Dordtenaren hebben het er even moeilijk mee, maar herstellen zich snel. Het wordt 0-1. Onmiddellijk slaan de Groesbekers terug: 1-1. Het blijft gemoedelijk langs de lijn, al geeft de wijze waarop scheidsrechter Vink de wedstrijd leidt, zonder overigens een kaart te trekken, af en toe gemopper. 'Meneer Vink!,' roept iemand van de Dordt-aanhang bestraffend. Een creative geest komt tot: 'Blinde vink!' Af en toe klinkt de strijdkreet 'republiek Dorderecht!' De stewards eten ontspannen een patatje. FC Dordrecht maakt voor de rust 1-2 en weet de rest van de wedstrijd Achilles van zich af te houden met aantrekkelijk, aanvallend spel. Riskant, er gaat nogal eens een duel verloren, maar het wordt beloond met een eindstand van 1-4.

De motoragenten brengen ons weer netjes naar de A15 en wuiven vriendelijk ten afscheid. Eenmaal op de snelweg gaat het bier rond. Tevreden gezichten, vanwege de winst, maar ook vanwege de prettige sfeer rond de wedstrijd. 'Geweldig, eindelijk eens niet ontvangen als een troep criminelen,' zegt een doorgewinterde supporter. 'Gefeliciteerd met de overwinning,' twittert iemand van Achilles '29. 'Bedankt voor de gastvrijheid,' twittert een FC Dordt-aanhanger terug. Wij laten de Mookerheide achter ons.

©Kees Klok