Ik ken dit plein van toen er nog een pisbak stond
en 's zaterdags de markt voor leven zorgde
rondom het beeld van een schilder
die in Dordrecht nooit schilderen zou.
Van Gogh woonde hier om de hoek
al was het kort, zoals veel
kort was bij Van Gogh -
hij had langer moeten leven.
Hij
had de stad misschien dan wél
geschilderd,
zoals ooit Witsen deed, dobberend door de havens.
Het plein herinner ik mij het liefst in zwart-wit
vol heren met degelijke hoeden.
Ze hebben mijn overgrootvader nog gekend en
wie weet dronk Van Gogh wel koffie in zijn kroeg,
daar bij de brug, voorbij het rood van de eetgevels
dat het plein 's avonds overschreeuwt,
alsof het altijd zomer is, alsof Vincent
elk ogenblik weer langs kan lopen
met in zijn ogen die brandende blik
van de geloofsfanaat.
Dordrecht,
1 december 2016
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten