donderdag, maart 15, 2018

Vooruitgang



Ik zie mij nog staan op het dek van de veerboot Duke of York, in de haven van Hoek van Holland, ergens in de jaren vijftig, samen met mijn grootvader, die lang daarvoor nog als zeeman bij de Maatschappij Zeeland had gevaren. Vele jaren heette de rederij die de veerdienst met Harwich onderhield zo. Een naam die garant stond voor een eenvoudige doch zekere overtocht. We zagen hoe enkele auto's door een kraan het ruim in werden gehesen. Van schepen waar je op kon rijden, was nog geen sprake en er ging nog fatsoenlijk een trein van Rotterdam naar Hoek van Holland. Later, buitengaats, begon de Duke of York behoorlijk stampij te maken, maar mijn grootvader en ik hadden daar, in tegenstelling tot de rest van de familie, geen last van. Mijn kinderbeentjes bleken al volkomen zeewaardig.

Binnenkort wil ik die reis naar Engeland weer eens maken, voordat de krankzinnige Brexit het land in chaos stort. Een chaos waarop wij in Nederland een voorschot hebben genomen. Althans de Rotterdammers, u weet wel, de bewoners van de stad die altijd voorop loopt in moderniteit en verandering. Alle verandering is een verbetering, geloven ze in dat experiment van ontspoorde architectuur, waar de tocht je voortdurend door de veel te hoge gebouwen om de oren waait. Ze hebben hun skyline al grondig verpest en sinds enige tijd blijken ze zich ook te bemoeien met de spoorverbinding naar Hoek van Holland.

Op 1 april 2017 legde de NS het bijltje er bij neer, Hoek van Holland lag vermoedelijk te excentriek om nog door deze trots van Nederland te worden bediend. Het was tot een soort Roodeschool verklaard, al kun je daar met de trein vanuit Dordrecht nog net komen. Krap vier uur, u begrijpt, ik heb mij nimmer naar die uithoek begeven, maar ik moet wel naar Hoek van Holland. De Rotterdammers zouden het vervoer naar de Hoek wel even overnemen. Je past de sporen en de stations wat aan en hup, daar raast de metro richting zee. Dat voor zoiets enige mate van zorgvuldige planning en voorbereiding vereist is, was de Rotterdammers ontgaan. De metro had allang moeten rijden, maar het wordt, als we geluk hebben, als het niet te veel regent en als het geen oorlog wordt, dit najaar. Ik moet straks vanaf Schiedam met een bus. Die doet er, als je geluk hebt, een half uur over. Naar dat veelgeroemde Rotterdam-The Hague Airport, dat in betere tijden vliegveld Zestienhoven heette, moet je ook al met een bus. Rotterdam en de vooruitgang, geen wonder dat het dit seizoen met Sparta noch met Feyenoord iets wordt, alle pretenties ten spijt.


Foto: zie link. 


Geen opmerkingen: