Lieve Stella,
Had
ik maar voor een paar tientjes een vliegretour naar Stansted genomen,
dacht ik toen ik zat te kleumen in de Station Tavern, in plaats van
vijf keer zo duur te reizen met al dat overstappen en dan nog een
stuk in die stadsbus. Er was vanmorgen na het ontschepen geen bus aan
de halte. Toen er na tien minuten wachten in de snerpende oostenwind
eentje kwam, moest een flink aantal passagiers het hele eind naar
Schiedam staan. Het ging wel vol gas over de snelweg, de RET staat in
voor uw veiligheid! Ik begrijp dat niet. Je kunt van tevoren ongeveer
weten hoeveel voetpassagiers ontschepen en de bus nemen. Je hebt ook
een idee hoeveel locale passagiers er rond die tijd zijn. Dan zorg je
toch voor een extra bus?
Dat het ijzig koud was, kun je de RET niet
kwalijk nemen, maar dat die metrolijn niet op tijd klaar is wel, of
in ieder geval de gemeente, waar ze onder vallen. In Berlijn gaan
stemmen op om het nieuwe vliegveld, dat zeven jaar geleden al klaar
moest zijn, maar dat nog steeds niet is opgeleverd, maar weer af te
breken. Het kan altijd nog erger, constateert L.H. Wiener regelmatig
in Fallen Leaves
en daar houden wij ons maar aan vast.
Toen
ik gisteravond eindelijk aan boord mocht en vrijwel direct doorging
naar het restaurant, had ik het echter alweer naar mijn zin. Alle
treinen waren stipt op tijd, ondanks de waarschuwingen omtrent het
weer. Ik was anderhalf uur te vroeg in Harwich, waar ik droog zat en
warm. Relatief warm, want Engelsen lijken het niet snel koud te
hebben. Echt behaaglijk was het nergens, maar gelukkig kon ik de
temperatuur in mijn hut zelf regelen. De Thaise obers waren weer even
vriendelijk als op de heenreis, hun Engels was nog steeds nauwelijks
te verstaan en toen we tegen middernacht het zeegat uitstoomden, zat
ik na een smakelijke maaltijd, tevreden met een glaasje Glenmorangie
in de bar. De Riva Bar, een slechte naam in het Dordrecht van nog
niet zo gek lang geleden, maar hier een prettig, en vooral vreedzaam,
oord. Na
die bus had ik trouwens wel direct een intercity naar Dordrecht.
Amper thuis hoorde ik op het nieuws van een wisselstoring bij
Rotterdam. Ik ben in meerdere opzichten een geluksvogel, ook al heeft
Florence zich in Cambridge niet vertoond.
Foto: Kees Klok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten