Stoep

Het eerste wat ik hoorde toen ik de radio aanzette, was het aanstellen van een oorlogszuchtige havik als veiligheidsadviseur door Donald Trump. Dat er een nieuwe wereldoorlog uitbreekt is zeker, het tijdstip alleen nog niet, en dat de Amerikanen in hun vergaande kortzichtigheid en vooringenomenheid op het terrein van buitenlands beleid daar verantwoordelijk voor zullen zijn, is zeer waarschijnlijk. Je zou maar kinderen hebben die op een mooie toekomst hopen. Het tweede onderwerp in het radiojournaal was het kapsel van een Nederlandse basketballer die in de Verenigde Staten speelt. Dat kapsel was, zo zei hij, vooral in trek bij ongeveer tienjarige jongetjes. Iemand met een voorbeeldfunctie dus. Of het kapsel van Donald Trump ook zo populair is bij die leeftijdsgroep, weet ik niet.

Deze week hebben we de gemeenteraadsverkiezingen gehad. Die verhouden zich tot het wereldgebeuren ongeveer zoals de buitenlandpolitiek van de VS tot het kapsel van een sportjongen, maar voor ons waren ze uiteraard belangrijk. Toen ik gisteravond vanuit het stadscentrum naar huis liep, zag ik dat een meter of vijftig voor mijn woning het trottoir was ingezakt. Waardoor is mij een raadsel, maar het is vlak voor mijn voordeur ook een keer gebeurd. Eveneens door onbekende oorzaak. Toen was de gemeente er als de kippen bij om de boel te repareren, want wie erin dondert en gewond raakt, kan schadevergoeding eisen. Een goed werkende gemeente is voor het dagelijks leven van groter belang dan de dreiging van een wereldoorlog. Als die laatste uitbreekt, is niets meer van belang, dan is het alleen prettig als je een zakje zelfmoordpoeder in huis hebt.

Ik ben van nature een optimist, al doet een aantal kwalijke figuren dat in de afgelopen jaren is aangetreden als 'wereldleiders' er alles aan om mij tot het pessimisme te bekeren. Types die zich soms met de ellebogen, met list, bedrog of geweld naar de top hebben gewerkt en bezig zijn dood en verderf te zaaien, zoals die man in een land dat zogenaamd onze bondgenoot is. Een man wiens naam je in Nederland nauwelijks meer kunt noemen zonder het risico dat de locale aanhang van deze naarling schuimbekkend op de stoep staat. Types ook die niet zelden gekozen zijn door een kortzichtig en vooringenomen, gefrustreerd electoraat met het verstand van tienjarige jongetjes, opgezweept door nepnieuws met dank aan vooral de sociale media. Types met raar haar en slechte manieren. Ik hoop ondertussen dat de gemeente de stoep heeft gerepareerd. Je zou maar een been breken.

Foto: auteur