Prinsjesdag

Prinsjesdag is weer achter de rug. We zullen zien wat er terechtkomt van alle mooie woorden. Ik ben er niet gerust op met die Brexit, waarmee een heel volk zichzelf onbekommerd in de voet schiet, alle handelsconflicten die Trump in gang heeft gezet en de kwalijke bankiersmentaliteit in de top van de ING. Ooit had ik een rekening bij die brave Postbank, keurig van de staat, net als de post zelf, die toen nog PTT heette, maar voor ik er erg in had zat ik bij een bank waarbij ik helemaal niet wilde zitten. 

Rondom Europa is er ook van alles aan de hand dat niet optimistisch stemt en aan de rafelrand van de EU kraakt het, omdat nationalisten bezig zijn er een breekijzer in te zetten. Hongarije, Polen..... je vraagt je af wat ze in de unie doen. De hand ophouden, uiteraard, en zich verder weinig aantrekken van afspraken. Ik vrees dat binnen een paar jaar de Griekse crisis in alle hevigheid explodeert. Daar is geen enkel structureel probleem goed opgelost, is het overheidsapparaat kleiner, maar nog even zwak en krakkemikkig als voorheen en is de stakingsbereidheid bij de op een andere planeet levende vakbondsbestuurders nog even groot als toen het nog het Luilekkerland van Andreas Papandreou was.

Het ergst van alles is natuurlijk het feit dat prinsjesdag over twee jaar prinsjesdag niet meer is. Dan begint namelijk de verbouwing van het Binnenhof en hoewel de ridderzaal zelf niet wordt gerestaureerd, dat is al gebeurd, gaat de rest van het complex grondig op de schop en dat moet maar liefst vijf jaar duren. Hopelijk wordt er minder gekloot dan bij de Hoekse lijn, maar reken maar dat daar nog wel wat jaartjes bijkomen. Waar moeten we dan heen met de gouden koets, de marinierskapel, de hoedjes en de jurk van Marianne Thieme? 

De discussie over een alternatieve opening van het parlement begint langzamerhand op gang te komen. Waarom doen we in die verbouwingsjaren niet een rondje Nederland? Ieder jaar een andere stad, al sla ik Amsterdam liever over. Dat heeft de kroning al en de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie voor de buitenlandse ambassadeurs. Historisch gezien ligt het voor de hand om als eerste voor Dordrecht te kiezen. Ooit was Holland het belangrijkste gewest binnen de Republiek, zo'n beetje als Duitsland nu in de EU, en was Dordrecht de Eerste Stad van Holland. Dat wil zeggen, de Dordtse afgevaardigde had als eerste spreekrecht in de Staten van Holland. We hebben een prachtige locatie, de Grote Kerk, op loopafstand van het stadhuis, waar de koning en koningin na afloop op de koffie kunnen, en zolang je ze maar niet over gruwels als de Spuiboulevard, het Achterom of de Sarisgang laat rijden, kun je een mooie toer door de historische binnenstad uitstippelen. In de jaren daarop zijn er genoeg andere steden om het feestje te vieren, tot we weer terug kunnen naar Den Haag. Groningen bijvoorbeeld, of Maastricht.

Foto: auteur