Tijdens zijn studie moest hij kiezen uit een aantal onderdelen. Het was een soort vanzelfsprekendheid dat je in ieder geval sociaal-economische geschiedenis nam. De sociale component vond hij wel interessant, maar economische geschiedenis was niet om te pruimen. Hij kon tijdens de colleges nauwelijks wakker blijven. Van het handboek kreeg hij pijn aan zijn ogen. Dat hij het onderdeel tenslotte inruilde voor kunstgeschiedenis, vindt hij nog steeds een van de beste beslissingen die hij nam.
De docente heette Jetje. Ze was zelf ook een soort kunstwerk. Ze leek op Elizabeth Siddal, model en vrouw van Dante Gabriel Rossetti. Ze moet ergens in de dertig zijn geweest. Toen vond hij dat op leeftijd, nu ziet hij het als bloedjong. In die tijd deed je voor een aantal vakken nog mondeling tentamen. Bij je docent en een gecommitteerde. Jetje hield hem een reeks kaarten met afbeeldingen voor en vroeg die op volgorde van tijd en stroming te leggen. Hij gaf er uitgebreide uitleg bij. Daarna moest hij de gang op, zodat ze konden beraadslagen.
Jetje zei dat zijn uitgebreide uitleg eigenlijk niet de bedoeling was, er was geen tijd over voor vragen, maar dat ze er wel van onder de indruk waren. Een tien gaven ze nooit, dus kreeg hij een negen. Nog steeds loopt hij graag orerend door musea.
Afbeelding: Proserpina, Dante Gabriel Rossetti, 1882. Model: Elizabeth Siddal (1829-1862). Birmingham Museum and Art Gallery.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten