Hij schenkt zichzelf een whisky in. Rokerig van smaak, terwijl hij ook turf proeft. Het roept herinneringen op. Als hij vroeger onder het eten met z'n hand onder zijn hoofd zat, zei zijn moeder: 'Ga eens rechtop zitten, anders haal ik een turf.' Zijn grootvader vertelde dat hij als kind 's winters schoolgeld betaalde in de vorm van een turf per dag. Voor de potkachel die het klaslokaal verwarmde.
In het logies in Castlemaine, nabij het schiereiland van Dingle, rook het nogal penetrant naar de turf die 's avonds werd gestookt in de open haard. Het was een kille, regenachtige zomer. In de belastingvrije winkel op Schiphol hadden ze een fles jonge jenever gekocht. Daar namen ze iedere avond voor het slapen een glaasje van. 'Eigenlijk was het een alternatief soort levertraan', denkt hij. Hij drinkt al jaren geen jonge jenever meer. Soms een oude, maar hij heeft liever een pittige turfwhisky als aperitief.
Omdat het logies beviel, bleven ze een paar nachten, om van daaruit het schiereiland te verkennen. Op een dag zagen ze een dode dolfijn op de rotsen. Meeuwen deden zich er tegoed aan. Zijn vriendin sliep er slecht van. Hij moest haar troosten in bed. Ze had in die tijd nogal last van zweetvoeten, maar met die turflucht was een klein gebrek geen bezwaar.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten