Dijkbewaking

Bijna is het zover. Nog een paar correcties en dan lever ik het manuscript van mijn literair dagboek over 1980-1983 in bij de uitgever. Alweer deel zes in de reeks. De werktitel is Dijkbewaking. Ik vind dat ik die maar moet houden. Het is wel een mooie, literaire titel. Kort, duidelijk en toch zul je het boek moeten lezen om te snappen waar hij op slaat. Hieronder vast een voorproefje. Wees gerust, Dijkbewaking, het vervolg op Een zootje ongeregeld, is weer een vrolijk mengsel van ellende en avontuur. We gaan de jungle in en op het werk wordt het meer en meer kut. Van die dingen.

Vrijdag, 16 september 1983:

Neef Geoffreys oude kever gekocht. Tweeduizend gulden. De ene helft leen ik van mijn ouders, de andere helft van de bank. Binnenkort betaalt de fiscus mij terug en los ik de boel weer af. Het is een oude, maar degelijke auto, goed onderhouden en met relatief weinig kilometers op de teller. Brede banden, racevelgen, kuipstoeltjes voorin en zo'n rare streep. Als het geen kever was, zou je er een of andere patser in verwachten. Er zit een motor van een VW-bus in, dus ik zou ermee kunnen racen, maar ik ben meer iemand van kalmpjes negentig. Het is een LS1250, oorspronkelijk bedoeld om te worden geëxporteerd naar de VS. Voortaan hoef ik niet meer door de regen naar school.

Na drie dagen penicilline is de ontsteking nog niet weg, voel ik, maar de pijn wel. Dat wekt optimisme. 

Morgen om negen uur verzamelen bij Herbert. Ik moet geluidsman spelen. The Oldtime City Slickers staan op een braderie in Benthuizen. Kennelijk is hun optreden bij die vernissage in de smaak gevallen.

Zaterdag, 24 september 1983:

Gisteren met Han naar hotel Bellevue voor Kees Buddingh's vijfenzestigste verjaardag. Erg druk. Nauwelijks de kans om met Kees te praten. Wel een tijd met Stientje gesproken, hartelijk en belangstellend als altijd. Sprak ook Jan en Margriet Barèl (Margriet is een nichtje van Stientje en lijkt ook wel op haar, zelfde lieve ogen). De mooie vriendin van Wiebe B. bewonderd. Naast bekende Dordtenaren ook wat landelijk bekende figuren: André (Hitweek) van de Louw, Aad van den Heuvel, Simon Vinkenoog (die oogde als de Dood van Pierlala, maar toch ook veel jonger dan hij is). Opvallend dat Remco Campert ontbrak.

Halverwege de avond werd de nieuwe Fonteijne gepresenteerd, met een karikatuur van de jarige op het omslag. Tot mijn aangename verrassing is hoofdstuk drie van mijn Surinameboek ongewijzigd opgenomen onder de titel Bitawiri alesi. Het blad ziet er verzorgd uit, wat mij een beetje verzoent met de zelfingenomenheid die de redactie soms uitstraalt.

Ik krijg die duizend gulden voor de auto van mijn ouders. Wat aardig. Uiteraard kunnen ze een beroep op mij doen als ik hen eens ergens naartoe moet rijden. Als de belasting nu snel over de brug komt, zijn de financiën op de korte termijn weer gezond. Ik kan het ding even niet voor de deur parkeren. De gemeente heeft de straat opengebroken. De riolering wordt vernieuwd. Voorlopig staat hij om de hoek, langs het schoolplein. Gisteren heeft Geoffrey hem gebracht, nadat Jacques de verzekering in orde had gemaakt, met aantrekkelijke korting. Hij moet maar lang bij de verzekering blijven werken. Met pa een ritje gemaakt om met de auto vertrouwd te raken. Daarna met de Heeren 'gesudderd' bij Lenie Bakker.

Woensdag, 28 september 1983:

Gisteren met Piet v.d. Maagdenberg in Den Haag naar een lezing van professor Fasseur geweest. Georganiseerd door de VGN. Daarna diner met de hoogleraar en een aantal collega's. Een mevrouw vertelde over haar bezoek aan Japan en de professor vond daarop dat leraren toch maar een goed leventje hadden. Ik wees op de enorme kloof tussen het werk van een professor en een leraar die zijn vak tegen heug en meug en vechtend tegen de bierkaai van de zotten op het ministerie van onderwijs moet zien te slijten op een mavo.

Vrijdag, 30 september 1983:

Aan het eind van de ochtend discreet vertrokken uit een lerarenvergadering waarop ons wakkere opperhoofd weer eens beweerde dat zwart wit was. Het ging ook nog eens over een onderwerp (de huiswerkklas) waar ik niets mee te maken had. Dan weet ik mijn tijd wel beter te besteden.

Foto: auteur