zaterdag, september 12, 2020

Warnaar: Dorp



'Tja, betere tijden', mompelt hij, als hij door een van zijn albums met foto's bladert. Hij is even terug in 1999, net voor de eeuwwisseling. Hij bracht met zijn vrouw een paar weken door in het dorp in de Griekse bergen waar zij opgroeide. Een deel van de oude boerderij stond er nog. Daarnaast was een nieuw huis gebouwd voor zijn schoonvader, wiens longen baat hadden bij de zuivere lucht. Vooral 's zomers meed hij bij voorkeur de stad. 

Zijn schoonvader overleed in 1995. Het huis werd buitenhuis. Op het erf stond een reusachtige vijgenboom. Onder die boom luisterde hij 's avonds naar de verhalen van zijn vrouw, over haar jonge jaren. De tijd dat ze nog met een ezel en een paar jerrycans naar de bron moest om water te halen.

De laatste keer dat hij in het dorp was, om bloemen te leggen op het graf van zijn vrouw, stond de oude boerderij op instorten. Het nieuwe huis oogde vervallen: scheuren in het pleisterwerk, een verveloze balustrade langs de veranda. Ook de vijgenboom was dood. Alleen het uitzicht over de vallei was onveranderd. 's Avonds in de verte de lichtjes van Xiloupolis, boven het dorp een fantastische sterrenhemel, in het maanlicht muggen. Een mens zou er nog romantisch van worden, denkt hij, terwijl hij verder bladert.

Foto: auteur

Geen opmerkingen: