Hij gaat op reis. Hij laat zich niet langer door de coronamaatregelen beperken. In meer dan een jaar is hij maar twee keer van het Eiland van Dordrecht af geweest. Hij heeft een aardige tweedehands auto op de kop getikt, bij de oude, vertrouwde garage, waar hij vroeger zijn bolide in onderhoud had. Dat is ook al een jaar of tien geleden, bedenkt hij. Het is nog wel even de vraag waarheen de reis zal gaan. De meeste grenzen zijn dicht, of je kunt er alleen over met een coronatest. 'Ze krijgen het lazerus maar,' denkt hij, 'ik mankeer niks en ik laat me niet met zo'n wattenstaaf in mijn hersens peuren.'
Het liefst reed hij in een keer door naar Ancona, om daar de veerboot naar Griekenland te nemen, maar hij is bang dat dat nog niet gaat. In heel Europa stijgen de coronabesmettingen, zegt de radionieuwsdienst, terwijl het vaccineren tergend langzaam gaat. Veel te langzaam, zegt de Wereld Gezondheidsorganisatie. Nederland loopt als een van de lulletjes van de klas achteraan. Hij moet waarschijnlijk nog weken wachten op zijn spuitje, alhoewel zijn vijf jaar jongere zusje al is ingeënt. De logica van Hugo de Jonge. Soms voelt hij mededogen met de man van de ferme uitspraken in wiens beleid alles wat mis kan gaan ook mis gaat.
Het zal de Veluwe wel worden, denkt hij. Een obscuur hotelletje ergens in de biblebelt. Ergens waar ze zich niet druk maken over vaccinaties, omdat Hij zich immers om hun gezondheid bekommert.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten