Hij leest dat er weer eens over een onderwijshervorming wordt gesproken. Voor de zoveelste maal, denkt hij, en zelden zit er eens een origineel idee bij. De Onderwijsraad stelt deze keer voor dat er een driejarige brugperiode moet komen om de schoolkeuze van kinderen uit te stellen. Een discussie die pakweg zo'n veertig jaar geleden ook werd gevoerd, hij was nog een jong docent, en die resulteerde in de middenschool. Een onderwijshervorming die totaal mislukte.
Het was in de tijd dat duurbetaalde 'deskundigen' aan de zijlijn vonden dat categorale scholen, bedoeld werd een zelfstandige mavo of lbo of vwo, uit den boze waren. Die staken namelijk een spaak in het wiel van de gelijke kansen voor iedereen, dachten ze. Een idee dat de politiek enthousiast overnam, want van de boel laten fuseren tot een 'brede' scholengemeenschap, verwachtte men de nodige bezuinigingen.
Hij denkt terug aan de jaren tachtig. Jaren van bezuinigingen, loonsverlagingen, vergroting van klassen en toename van de werkdruk. Jaren van middenschoolellende, van de voor docenten en leerlingen dramatisch uitpakkende scholenfusies in zijn stad. Uiteindelijk kwam rond de eeuwwisseling nog de afgang van het studiehuis, kers op de onderwijstaart. Menig docent en menige leerling heeft er onder geleden. Hij weet nog dat aan het begin van een schooljaar, in 1984 of '85, dat wil hij kwijt zijn, in de eerste week al negen collega's nog, of alweer, overspannen thuis zaten. Hij is blij dat hij de zoveelste poging het wiel uit te vinden niet meer mee hoeft te maken.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten