Hij herinnert zich in Wolf Hall, deel één van Hilary Mantels trilogie over Thomas Cromwell, te hebben gelezen dat Cromwells vrouw overleed aan de mysterieuze zweetziekte die tussen 1485 en 1551 in Engeland voorkwam. Een virus waarvan je hoofdpijn, spierpijn, koorts en ademnood kreeg en waardoor je vreselijk ging zweten. Hij leest nu de lijvige biografie die professor Diarmaid MacCulloch publiceerde over de man van relatief eenvoudige komaf uit Putney, die onder Hendrik VIII opklom tot de op één na machtigste persoon in Engeland en die tenslotte als graaf van Essex op het schavot zijn hoofd verloor. Macht roept vijanden op en kan je de kop kosten.
De zestiende eeuw. Een eeuw waarin hevige godsdiensttwisten oplaaiden, met veel moord en doodslag. Een eeuw waarin een mysterieuze ziekte rondwaarde. Een eeuw van ontdekkingstochten, waardoor de wereld begon te groeien. Er is weinig nieuws onder de zon, meent hij. Godsdiensttwisten, compleet met moord en doodslag, komen nog steeds voor en van de vroege ochtend tot de late avond gonzen de media van corona, corona, corona. Hij denkt aan de 'globalisering', waarvan hij niet weet of hij die als een zegen of een vloek moet zien.
Jaren geleden bezocht hij het paleis van Hampton Court, gebouwd door kardinaal Wolsey, de man onder wie Cromwell aanvankelijk carrière maakte. Toen Wolsey in ongenade viel, kwam het in handen van Hendrik VIII. Willem III verbleef er toen zijn paard in een molshoop trapte, wat de koning-stadhouder fataal werd. 'Geschiedenis', bromt hij, 'het blijft een mooi vak.'
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten