Mijn
nieuwe boek was net naar de drukker, toen ik de proef nog even
achteloos doorbladerde en een fout vond. Achteloos, dan ontdek je pas
dingen. Ik zag hem bij drie correcties over het hoofd. Mijn meelezers
ook. Het zal weinig mensen opvallen, daarom zit ik er niet mee. Alle
verhalen in dat boek zijn tweehonderdachttien woorden, exclusief
titel. Er is vast iemand die dat gaat natellen. Dat is de
mierenneuker die de fout ontdekt.
Ik
ken mensen die door hun perfectionisme in een inrichting zijn
terechtgekomen. Ik ken er ook die door hun nonchalance de
vreselijkste ongelukken veroorzaakten. Ik heb mij er al lang geleden
bij neergelegd dat geen boek perfect is, maar het kan geen kwaad op
milde wijze naar perfectie te streven. Tweehonderdachttien is het
gevolg van toeval. Ik schreef een verhaal dat op dat aantal uitkwam.
Daarna schreef ik er nog een: weer tweehonderdachttien woorden. Het
werden er uiteindelijk zoveel, dat een boek ontstond.
Eigenlijk
verbaast me dat. Ik ben wars van alle dwang en ik vind het nogal zot
om jezelf allerlei regeltjes op te leggen, waaraan je verhalen of
gedichten zouden moeten voldoen. Spelletjes met taal, alsof we in de
tijd van de Rederijkers leven. Maar ik ben het ook eens met
Nietzsche, die zegt dat consequent zijn naar de duivel leidt.
Omslagontwerp: Elvira Oomens (De Stadsfabiek)
Foto omslag: Ilse van Driel
Kees Klok - Oude dromen, verhalen. Uitgeverij Liverse, wordt op 28 september 2017 om 17.00u ten doop gehouden bij Visser's Pofferjes, Groenmarkt 9, Dordrecht. Toegang gratis. Tevens wordt de verhalenbundel De schildpad en de hond van Ina Rogge gepresenteerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten