Ik
had een afspraak met Kostas. We zouden koffie gaan drinken in Baraka
aan het Navarinoplein, met uitzicht op het paleis van keizer
Galerius, of liever, wat daar nog van rest. Die resten zijn door de
Archeologische Dienst netjes geconserveerd. Er is een kantoortje
neergezet voor de kaartverkoop, al een paar jaar geleden, en daarna
is er niets meer gebeurd. Iets met ruzie tussen de gemeente en de
archeologen wordt gefluisterd.
Er
woont nu een kattenfamilie die zich ongebreideld voortplant. Het ene
nest na het andere. Het scheelt weliswaar drommen toeristen en
klassen kwetterende schoolkinderen, maar het is een beetje zonde van
alle moeite. Waarom dus niet gewoon het hek overdag opengezet?
Kostas
heeft afgebeld. Gisteren is een kennis overleden. Die wordt vandaag
begraven. Naast mooie tradities kent Griekenland ook wrede gewoonten.
Zoals iemand een dag na het overlijden begraven.
Ik had geluk, al klinkt het bizar, dat Stella in Dordrecht overleed.
Er was daardoor voldoende tijd om afscheid te nemen. Een ander wreed
gebruik is het dopen van kinderen. De manier waarop: hup! onverhoeds
kopje onder in een vat met water. Het ene heeft te maken met het
klimaat, al had iemand zo langzamerhand eens kunnen bedenken dat de
luchtkoeling niet voor niets is uitgevonden. Het andere komt door het
middeleeuws geloof dat men nog volop aanhangt.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten