Hij leest in de krant van een prinses uit Dubai, die door haar vader, de plaatselijke heerser, in een villa wordt vastgehouden. Een verhaal uit een middeleeuws sprookje. Het wachten is op een prins die haar komt redden. Hij zet Dubai op zijn denkbeeldige lijst van enge landen, waar hij van zijn levensdagen niet naar toe zou willen. De lijst is in de loop der jaren behoorlijk lang geworden, zijn wereld navenant kleiner.
Er zijn ook landen, of eilanden, waar hij nog weleens naartoe zou willen, maar waar praktische bezwaren gelden. Tristan da Cunha, bijvoorbeeld, het meest afgelegen eiland ter wereld. Om er te komen moet je eerst naar Kaapstad en vandaar met een boot. Vooraf moet je toestemming vragen en je kunt pas na een paar maanden weer weg, met de volgende boot. Men zegt dat het er alle dagen van het jaar stevig waait. Er wonen nog geen driehonderd mensen, dagelijks met de kop in de wind.
Dubai. Hij kent een Engels echtpaar dat er jaren heeft gewoond. Daarna vestigde het zich op Jersey. Iets minder afgelegen dan Tristan da Cunha. Misschien dat hij Jersey nog eens gaat bezoeken, of het Isle of Man. Eilanden met een aparte status binnen het Verenigd Koninkrijk, maar ze houden er geen prinsessen gevangen. Het zijn eilanden met andere sprookjes.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten