Hij loopt de stad in. Het is weekend. De zon schijnt. Van zijn cardioloog moet hij bewegen. De stad zucht nog steeds onder de coronamaatregelen, maar bij zijn stamkroeg kun je broodjes kopen, aan de deur, en 'coffee to go'. Als je 'koffie voor onderweg' zegt, begrijpt de jongere generatie het niet meer. Hij bestelt koffie, een broodje en wacht op het terras zijn bestelling af. De stoelen en tafels zijn weggehaald. Als de mensen gaan zitten, krijgen ze sneller corona, denkt de minister.
Een andere stamgast meldt zich. Wie loopt er op zo'n mooie voorjaarsdag niet hunkerend langs het favoriete terras? Al snel vormt zich spontaan een groepje oudgedienden. De koffie wordt in cartonnen bekertjes geserveerd. Er stopt een autootje met 'Handhaving' erop. Twee 'boa's' roepen de bedrijfsleider. Eten en drinken op het terras is streng verboden. Een van de decreten van de minister.
Ze verkassen naar het smalle trottoir aan de overkant, waar afstand houden wat minder gemakkelijk is, en kijken het autootje van de 'boa's' na. Hij heeft het idee dat zijn bloeddruk omhoog is geschoten, of is die opvliegende emotie het gevolg van adrenaline? Hij weet het niet. Hij weet wel dat hij enerzijds beseft dat die twee ook maar hun werk doen, maar aan de andere kant borrelen er gedachten op die voor een historicus niet verantwoord zijn. Als de koffie op is, schroeft hij een platvinkje open en schenkt een rondje cognac in de bekertjes. 'A. Vogel helpt', zegt de humorist van het gezelschap.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten