Literair dagboek (2008/3)

Bij Uitgeverij Liverse verschenen mijn literaire dagboeken En vooral: de gordijnen dicht (2008), Idioten ontloop je nergens (2010) en Reisgriep (2012). Deel vier, Mijn koffers gepakt, is in wording en zal, als alles loopt zoals bedoeld, medio 2014 verschijnen. Onder de titel Literair dagboek zal ik nu en dan een fragment uit het komende boek opnemen.

Dinsdag, 9 december:

Gistermorgen wilde de auto niet starten. Hilger heeft hem opgehaald. Ik laat hem direct maar een grote beurt geven en APK-keuren. Ondanks de gladheid met de fiets naar school. 's Middags de loodgieter om de gaskachel en de cv-ketel schoon te maken. Het expansievat bleek kapot en moest worden vervangen. Tegen vijf uur, ik was bijna klaar met de correctie van Tg3, werd ik gebeld door iemand van Met het oog op morgen. Of ik in de studio wilde komen praten met Max van Wezel over de rellen in Griekenland. De correctie afgemaakt en naar de fysiotherapie gegaan. Er stond nog eten van gisteren, dus ik hoefde niet te koken. Vaso gebeld, die mij vanaf een afstand een ooggetuigenverslag gaf van de rellen bij de Kamara. Menelaos gebeld, die in het stadion aan het werk was. Daar bleek niets aan de hand. Kambas gebeld om informatie over het universitaire asielrecht. Via het internet naar de Griekse televisie gekeken. Het was moeilijk te beoordelen of het sensationeler werd gemaakt dan het was. Schokkend om hele appartementencomplexen in brand te zien. De vernietigingsdrang, de ongeremde destructiezucht, de nietsontziende hardheid verbaast me. Van het positieve beeld van Griekenland na de Olympische Spelen is voorlopig weinig over. Opvallend was het terughoudende optreden van de politie, waardoor de boel fors uit de hand liep.

Om tien uur kwam de taxi, om tien over elf waren we op het Mediapark. Een half uur later was ik in de uitzending. Ik arriveerde tegelijk met Sweder van Wijnbergen, die zijn wekelijkse commentaar over de economie kwam geven. Hij was humeurig. Op het eerste gezicht geen vriendelijke man. Reed wel in een dure sportwagen. Tegen één uur weer thuis, waar ik via het internet de uitzending heb teruggeluisterd. Ik kreeg een interessante poëziebloemlezing mee, samengesteld door John Jansen van Galen. Wat zouden ze Van Wijnbergen betalen? Veel bekender dan ik natuurlijk en econoom, beoefenaar van een wonderlijk soort wetenschap.

Een verknalde middag door een totaal onbelangrijke en slaapverwekkende vergadering over V5 (die ik niet heb) en V6. Daarvoor een stuk over de Griekse rellen op mijn weblog gezet. Het is alweer heisa in Athene. De auto is tot donderdag in de garage. Er moet een nieuwe distributieriem in, wat dat ook mag zijn. Hij wordt oud, ook al staat er nog geen 80.000km op de teller.

Donderdag, 11 december:

De Senator is gaan lekken. Morgen kijken of hij kan worden gemaakt, anders moet ik op zoek naar een andere pen met een schroefdop. Voorlopig Stella's Waterman in gebruik genomen. Een prachtige pen met vele herinneringen, maar hij staat naar Stella's hand. Wel merkwaardig dat zo'n dure pen na een jaar al kuren krijgt.

Het is al laat en IJzeren logica komen niet meer uit voor kerst. Het drukwerk is gereed, maar er zijn problemen bij de binder. Dan maar januari. Niet echt een goede tijd om een boek uit te geven, geloof ik, maar misschien kunnen we de presentatie koppelen aan de Dag van de Poëzie. Er is nu wel meer tijd om publiciteit te maken. Ketelmuziek!

Gistermorgen om zes uur opgestaan om rond zeven uur BNR-Nieuwsradio (Humberto Tan) te woord te staan over de Griekse rellen. Daarna moest de vuilnisbak buitengezet. Een nare ochtend. Hier en daar waren de straten spekglad van opgevroren vocht. Een deel van de weg naar school met de fiets aan de hand gelopen. Pieter Breman is door de gladheid onderuit gegaan en strompelt nu moeizaam op krukken door zijn huis. De Dichterskring werd daarom verplaatst van Jehanne naar Pieter. Heen en terug een taxi genomen, vanwege het rotweer.

Hans Verhagen heeft de P.C. Hooftprijs gekregen voor zijn poëzie. Dat zet sommige critici, die hem bewust negeerden, op hun plaats. En een bravo voor Ballustrada, dat hem altijd in ere hield.

Bijna negen honderd euro lichter, maar de auto is weer gemaakt. Er stond een mooie, grote Toyota te koop voor nog geen zesduizend euro, maar wat moet ik met een grote auto, behalve te veel wegenbelasting betalen? Tevreden naar huis geknord. Op ijsochtenden kun je maar beter vier in plaats van twee wielen hebben.

Zondag, 14 december:

Izabel (van hiernaast), Gerard Reve en Henk Nieboer jarig. Izabel is naar Rotterdam verhuisd, maar slaapt nog wel één keer in de week bij Reijnald en Martina. Dat vertelde ze toen ik haar vrijdag tegenkwam, op weg naar de familie Noorman. Liesbeth heeft mijn haar geknipt en ik ben er blijven eten. Hannie, Archie, Petra en de jongelui zaten ook aan. Het was als gewoonlijk heel gezellig, maar na afloop ben ik iets te kwistig aan de Armagnac gegaan. Vanmorgen 'vermoeid' opgestaan, ook omdat ik alweer verkouden ben.

Gisteren te gast in Spijkers met koppen, samen met Agni Fournaki uit Amsterdam. We zaten aan het begin van de uitzending, zodat ik alweer vroeg weg kon. Keurig ontvangen. Koffie met broodjes, fles wijn als dank. Gesprek met Felix Meurders. Dolf Jansen luisterde toe. Het ging goed, al kun je in zo'n korte tijd de helft van wat je eigenlijk wil zeggen niet kwijt. Geluk gehad: ik was vergeten mijn mobiel uit te zetten. Ik stond net weer buiten toen Thijs belde. Het was ijzig koud, met een akelige, harde wind. Via Amsterdam naar Haarlem gereisd. Het was geen wandelweer. Herbert gebeld en samen een gloeiwijntje gedronken in De Ooievaar. Daarna door naar Haarlem. Op Amsterdam Centraal stapte Guus de Landtsheer dezelfde eersteklas coupe binnen. Om vier uur waren we in Trou Moet Blijcken voor de kerstbijeenkomst van de Haarlem Branch.

Maandag, 15 december:

Het was weer zeer geanimeerd in Haarlem, maar we liepen toch nog redelijk recht toen we weer richting station gingen. Guus kon op zo'n laat tijdstip met de trein naar Emmen niet meer halen. Hij heeft hier overnacht. Pieter de Groot, onze onvolprezen secretaris, had een Ierse dichteres bij zich, die hij aan mij voorstelde. Ik kan mij haar naam niet herinneren, zo gaat dat altijd als je aan iemand wordt voorgesteld. Haar voornaam is Ann, dat weet ik nog wel.

Guus vertrok gisteren met de trein van tien over twaalf richting Rotterdam. Ik ben naar Intermezzo gegaan, waar Bas Damme zijn boek Volle zee, vaste land presenteerde. Een prachtig boek met tekeningen en etsen. Ook ontroerende bijdragen van vrienden, zoals Ton en Nelly van Dalen. Het is de vijfenveertig euro die het kost meer dan waard. Daarna met Lupius naar Visser gegaan voor nog meer rode wijn en gegeten bij Olympiada. Weer door Iris bediend. Eenmaal thuis op de bank ingedommeld, maar net op tijd wakker geworden om op de buis een dubbelinterview te zien met Arthur Japin en een ernstige Belg, van wie ik mij de naam absoluut niet meer herinner. Japin kwam over als een ijdeltuit.

Ik ben een matineus type, maar door het donker en de kou naar je werk, dat went nooit. De auto genomen. De leerlingen van TTO-2 waren weer erg leuk, zij het niet al te ijverig. De laatste twintig minuten van de les verteld over Dickens, Oliver Twist en The Pickwick Papers. Na het derde uur (ik heb maar drie uur op maandag, een zegen) een stuk voor het weblog geschreven en daarna naar huis gereden. Boodschappen gedaan, repetitie van B1p nagekeken en een appelkerrie gemaakt. Het weer werd er niet beter door, mijn humeur wel.

Gerard Slootweg van de VIGU belde. Hij was mijn docent oudheid aan de School voor Taal- en Letterkunde. Leuk gesprek. Hij werkt aan de lerarenopleiding in Sittard en zit één jaar voor zijn pensioen. We hopen elkaar binnenkort bij de VIGU te ontmoeten. Hij herinnerde zich dat ik in die tijd ook al een alpino droeg.

Personen:

Vaso - nichtje (Thessaloniki)

Menelaos - zwager (Thessaloniki)

Kambas - vriend, hoogleraar (Thessaloniki)

Stella - overleden echtgenote

Henk Nieboer - vriend, oud-collega, voorzitter DFC (Dordrecht)

Liesbeth (van familie Noorman) - vriendin (Dordrecht)

Hannie - vriendin, zus van Liesbeth (Dordrecht)

Archie en Petra - vrienden (Dordrecht), Archie oud-collega

Thijs - vriend (Dordrecht)

Herbert - vriend (Amsterdam)

Guus de Landtsheer - vriend, oud-collega, hoofdredacteur The Dutch Dickensian (Weerdinge)

Bas Damme - vriend (Dordrecht)

Ton en Nelly van Dalen - vrienden (Dordrecht)

Lupius (Gerrit de Wolf) - vriend (Dordrecht)

Iris - leerlinge Stedelijk Dalton Lyceum (Dordrecht)