Ik kijk over
de baai waar vanuit volgens de overlevering Achilles is vertrokken
naar de strijd om Troje. Ik lees over een andere strijd, die om
Berlijn in 1945. De aanstormende Russen bombardeerden de vijand, maar
ook veelvuldig zichzelf. Ik denk aan soldaat Pereverzev, die op de
dag van de overwinning aan zijn verwondingen overleed. Stalin zal er
niet van wakker hebben gelegen. Stalin, de pokdalige gluiperd van wie
ik drie handdrukken verwijderd ben. De Russische propaganda maakte
van Berlijn het grootste wapenfeit uit de geschiedenis van het Rode
Leger, zoals Homerus de strijd om Troje opblies tot mythische
proporties.
Niet bekend
is of soldaat Pereverzev gewond raakte door eigen of vijandelijk
vuur. We weten evenmin of hij zijn opmars, zoals veel collega's,
luister bijzette door het ongediscrimineerd verkrachten van Duitse
vrouwen en meisjes. Van Achilles weten we precies hoe hij aan zijn
einde kwam. Voor wie het gelooft.
De zon werpt
avondschaduwen over de tuinen. Het is windstil geworden. Het zou
bijna sereen zijn als er niet telkens een motor of brommer kwam langs
razen met een defecte knalpijp. Ik ben in een land waar nog een
communistische partij is die in Stalin gelooft, maar de baai ruist,
zoals in de tijd van Achilles.
©Kees Klok
* Nominatie A.L. Snijders Publieksprijs 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten