Finale

Acht jaar geleden was ik, evenals vandaag, op reis naar Griekenland op de dag van de finale van het EK-voetbal. Toen met Stella in de auto. We overnachtten in een motel in de buurt van München. Daar zagen we, te midden van enkele Griekse en Portugese vrachtwagenchauffeurs, Griekenland winnen van Portugal. De Portugezen trakteerden op een rondje dat werd gebracht door een meisje in een dirndeljurk. Het was de tijd van bondscoach 'koning Otto,' van wie ik de achternaam, Rehhagel, verbasterde tot Teennagel. Tenzij een naam mal klinkt kan ik hem nooit onthouden. Otto van Beieren werd in 1832 op zeventienjarige leeftijd gebombardeerd tot eerste koning der Hellenen. Nadat de Grieken hem er dertig jaar later hadden uitgegooid, bleef hij tot zijn dood in Beieren in Grieks nationaal kostuum rondlopen.

Vandaag finaleren Spanje en Italië. Het Griekse elftal ging in de kwartfinale tegen Duitsland ten onder doordat het veel te verdedigend speelde. Ik weet dat omdat ik, sinds ik clubdichter van DFC ben, verstand van voetbal heb. Ik sta regelmatig langs de lijn en leer snel bij. Ik heb DFC-1 en DFC-2 een paar keer heel wat beter zien spelen dan Oranje. Toch heb ik op Schiphol een shirt van Oranje gekocht voor nichtje Marina. Damesuitvoering en zwaar in de uitverkoop. Je moet wat als suikeroom. De familie-eer werd tegen Duitsland gered door Stella's achterneefje Dimitris Salpingidis, die een geweldige voorzet gaf waardoor Samaras (geen familie) kon inschieten.

Bij de gate op het vliegveld van Rome volgen we een deel van de finale. Veel Grieken, drie Spanjaarden en een lieftallig sportteam van Italiaanse meisjes uit Cagliari. Welke sport heb ik niet gevraagd. Hun teleurstelling is groot bij 2-0 voor Spanje en daalt tot ontgoocheling als de piloot op de vlucht naar Thessaloniki de Spaanse coup de graçe meldt. Bij Alitalia waren ze de hele dag al van slag. Bij het vertrek uit Amsterdam vergat de bemanning de veiligheidsinstructies, al weet iedereen die toch wel. Op de hele vlucht van bijna drie uur werd eenmaal een drankje geserveerd, met een minimaal zakje onbestemde knabbels. De vlucht naar Thessaloniki vertrok twee uur te laat en de ice-tea was lauw, maar de bemanning was op beide vluchten erg vriendelijk en voorkomend. Bij aankomst bleken dit keer zelfs alle wielen nog aan mijn koffer te zitten.