Hij kneedt het deeg nogmaals, vormt de broden en legt ze in de bakvormen. Nog een half uur rijzen en ondertussen de oven voorverwarmen. Aan een broodmachine doet hij niet. Hij denkt ineens aan zijn bezoek aan Kentwell Hall bij Long Melford, in het graafschap Sussex. Het was 1556, tijdens de regeringsperiode van Mary Tudor. Bloody Mary was haar bijnaam. Ze wilde het katholicisme in ere herstellen, op weinig zachtzinnige wijze. Als je Bloody Mary bij Google intypt, krijg je eerst een rij verwijzingen naar een alcoholische mixdrank. Hij vindt dat tekenend voor de positie van zijn vak.
Bij de ingang van de fraai geconserveerde 'Tudor manor', moest je je ponden omwisselen voor zestiende-eeuwse nepmunten. Binnen was alles nauwgezet teruggebracht naar het verleden. Zelfs elektrische lampen en stopcontacten waren weggewerkt. Het wemelde van oude ambachten. Hij zag een schoonheid die als enige zonder hoofddoek rondliep. Iemand fluisterde dat het een publieke vrouw was. Toen hij de lord of the manor tegenkwam, speelde hij het spel mee en vertelde dat hij een graanhandelaar uit Holland was, die zaken kwam doen.
Het was een eeuw vol besmettelijke ziekten. Op nummer één de pest en op afstand daarvan de tyfus en de kolere. De kookwekker rinkelt, het brood moet in de oven. Honderdtachtig graden, dat overleeft geen virus, denkt hij tevreden.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten