Geërgerd leest hij het briefje: 'Vanwege het coronavirus gesloten.' Hij heeft meel nodig om brood te bakken. Dat doet hij al jaren, maar sinds het begin van de staat van beleg vind je nergens meer volkorenmeel. Die fijne hamsteraars worden hartelijk bedankt. De molen is zijn laatste hoop. Anders wordt het de bakker. Ook prima, maar zelf bakken smaakt hem beter.
Voor hij naar de molen fietst, het laatste stuk tegen een dijk op, wil hij bellen, voor de zekerheid, maar op de internetsite vindt hij nergens een nummer. Hij ziet ook niets over de sluiting, wel dat een rondleiding was afgelast. Hij vloekt binnensmonds, een mededeling op die site is minder moeite dan zo'n kutbriefje.
Hij rijdt terug naar huis. Wind in de rug nu, laagstaande zon in de ogen. Hij heeft nog bloem, kan witbrood bakken, maar witbrood eet hij niet. Hij heeft als kind eens gehoord dat je daar darmverkleving van kunt krijgen. Witbrood is voor weekdieren. Thuis kijkt hij weer op de site, ziet nu de mededeling en ook een telefoonnummer. 'Idioot,' mompelt hij. In de molen vierde hij zijn vijftigste verjaardag. Je kunt hem huren. Hij heeft er foto's van die hij zelden bekijkt. Er staan te veel doden op. Het was een mooi feest. Als het kon zou hij het graag overdoen.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten