Op zondagmorgen luistert hij naar OVT, zijn favoriete programma over geschiedenis, en steevast ergert hij zich aan mensen die hem tijdens die twee uurtjes bellen. Niet terecht, dat beseft hij ook wel. Niet iedereen weet van het programma, laat staan iets van geschiedenis. Hoe vaak heeft iemand op een feestje niet geroepen: 'O, geschiedenis? 1600 Slag bij Nieuwpoort!' Op de simpele vraag 'wie vocht er tegen wie, waarom en hoe liep het af?' weet de lolbroek meestal geen antwoord. Hij neemt dus niet op.
Een collega verbaast zich op zijn website dat Nederlanders zo'n angstwekkend gering besef hebben van hun verleden. Hem verbaast dat niets. Op zijn oude school geven ze in de onderbouw nog maar één uur, in de bovenbouw nog maar twee uur geschiedenis. Hij heeft meer dan dertig jaar tegen de verloedering van zijn vak gestreden, tegen 'managers' die slechts oog voor de begroting hadden. Een ware bierkaai. 'Goddank dat ik daar weg ben', denkt hij.
Feiten niet van meningen kunnen onderscheiden, nepnieuws niet van serieuze berichtgeving. Het komt mede door de verloedering van zijn vak. Wie nooit de achteruitkijkspiegel gebruikt, begaat onvermijdelijk een verkeersongeluk. 'Misschien', meent hij, 'komt de onnozelheid van de Nederlanders de coronadictatuur wel even goed uit. Hoe krijg je een normaal mens anders zo gek om een mondmasker te gaan dragen?'
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten