'Have a good VE-Day', bericht neef Anthony uit Engeland. Victory in Europe Day. De Duitse capitulatie in 1945. Nederland was drie dagen daarvoor al bevrijd. Een periode van chaos en wraak brak aan en van opportunisme. Hij herinnert zich een verhaal van zijn grootvader over iemand die zich de hele oorlog 'gedrukt' had en na vijf mei ineens in een overall van de Binnenlandse Strijdkrachten op een motorfiets de redder van het vaderland uithing. Aan de manier waarop hij dat gedrukt uitsprak, proefde je twintig jaar later nog zijn weerzin.
Overal in het land zou de bevrijding groots worden gevierd. Het is immers vijfenzeventig jaar geleden. Covid19 verziekte het feest. Blijf thuis, was het devies van de autoriteiten. Hij niet. Hij nam de uitnodiging van een bevriend kunstenaar aan om een bevrijdingsborrel te komen drinken. Met zijn tweeën, niet eens illegaal, maar het voelde toch een beetje aan als een daad van verzet.
1945. Hij leest in een krantenartikel dat vooral mannen zich ernstig zorgen maakten over de 'zedenverwildering'. Vooral die onder vrouwen en meisjes. Die bleken ineens nogal hitsig te zijn. In het stuk werd de inspirerende dichtregel van Remco Campert, 'alles zoop en naaide', geciteerd en het lied 'Trees heeft een Canadees'. Zijn moeder zong het weleens. VE-Day, hij gaat maar wat schoffelen in de tuin.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten