De winkel is nauwelijks tweehonderd meter verderop, maar toch neemt hij de fiets. Hij houdt van lopen, maar nu even niet. Hij is het zat om steeds als een melaatse te worden ontweken. Een meter vijftig wordt bij sommige mensen al gauw drie. Alsof elkaar passeren een doodzonde is geworden, je een voorbijganger altijd meteen een hand wil geven, of een knuffel. Het irritantst vindt hij die gefrustreerde types uit het lagere kantoorklerkensegment met hun 'je moet wel afstand houden, hoor'. Ze wekken een onbeschaafde agressie in hem op. Gelukkig is de winkel leeg en is hij binnen een minuut weer op weg naar koffie en ochtendkrant.
De laatste pagina's van The Mirror and the Light zijn aangebroken. Hij kent de mores van de zestiende eeuw nu wel zo'n beetje, maar waren de vrouwen aan het hof van Hendrik VIII werkelijk zo wulps? Misschien leest hij meer dan dat er staat. De menselijke fantasie is onbegrensd. Bleef het daar maar bij, denkt hij, maar vaak gaan ze het nog geloven ook.
De krant opent, hoe kan het anders, met coronanieuws. Voor de zoveelste keer blijkt dat de deskundigen het eigelijk ook niet weten. Ze spreken elkaar tegen en rollen over elkaar heen. Dan blijft geloven over, vreest hij, en dat dát tot nog veel meer ellende gaat leiden.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten