Hij leest Reisimpressies van Ronald J.W. Peters Favier. Een boek waarvan hij zou willen dat het veel dikker was. Peters Favier moet na de coronaramp maar weer eens op reis om nieuwe avonturen te beleven en daar mededeling van te doen op zijn aanstekelijke, humoristische wijze, waarbij hij de zelfspot niet schuwt. Ronald J.W., van huis uit sociaal-pedagoog en Rotterdammer, blijkt net als hij van eilanden te houden.
Warnaar leerde de schrijver kennen op het eiland Skyros. Tot beider verrassing studeerden ze aan hetzelfde instituut. Peters Favier een jaar of twee later dan hij. Dezelfde verhalen over dezelfde docenten. Het was soms een dolle boel, de jaren zestig bruisten nog een beetje na. Tegen de tijd dat ze hun vervolgstudies afrondden met een doctoraal, kwam de mythevorming op gang en daarna de omslag naar de malle preutsheid van vandaag de dag.
Ze hebben elkaar nogmaals op Skyros ontmoet. Toen werd herdacht dat honderd jaar tevoren, tijdens de Eerste Wereldoorlog, de dichter Rupert Brooke aan boord van een Frans hospitaalschip bij het eiland overleed en er werd begraven in een poëtisch ogend olijvenbos. De Fransen ontbraken. Wel werd een krans gelegd door een Amerikaanse generaal, al gingen de Amerikanen pas twee jaar later aan de oorlog meedoen. Misschien dat Peters Favier er nog eens een mooi verhaal van maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten