De vierde dag van de IJsheiligen. Hierna kunnen de geraniums en de eenjarige planten de tuin in. Door de mooie dagen in april is dat bij hem al gebeurd. Al zijn geraniums hebben, buiten, de winter overleefd. Hij heeft iets met geraniums. Dat heeft niets met zijn leeftijd te maken. De uitdrukking 'achter de geraniums zitten' vindt hij vervelend, want nogal stigmatiserend.
Geraniums associeert hij met Charles Dickens, een van zijn favoriete schrijvers. De bloem is het symbool van de internationale Dickens Fellowship, waarvan hij al meer dan veertig jaar lid is. Het symbool ook van de armen, waarvoor Dickens het zo vaak opnam. Een sprekend voorbeeld is de roman Hard Times.
Hij zou in juli naar de jaarlijkse internationale conferentie van de Fellowship reizen. Dit jaar in Londen. Hij zag er naar uit. Behalve de lezingen, de excursies en de avonden met negentiende eeuws vermaak, trekt hem het weerzien met oude bekenden van over de hele wereld. Dickensians uit Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, Canada, de VS. Uit Europa en vooral uit Engeland, Schotland en Ierland. Het heeft iets van een reünie, waar de geest van Dickens beminnelijk rondwaart. In 2011 zou de conferentie in Christchurch zijn, maar een verschrikkelijke aardbeving kwam er tussen. Nu maakt de coronaramp bijeenkomen onmogelijk. Volgend jaar is Haarlem aan de beurt. Ja, als.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten