Warnaar heeft deze maand meer dan vierhonderd euro overgehouden doordat hij niet naar de kroeg kon en hij heeft het idee dat dat de komende maand ook wel het geval zal zijn. Morgen mogen de cafés weer open, daarom heeft hij een rondje gemaakt langs verschillende internetpagina's en daar is hij nogal droevig van geworden. Een wirwar van regeltjes, geboden en verboden, die er vooral op gericht lijken de klant buiten de deur te houden.
Vooral het moeten reserveren staat hem tegen. Bij sommigen zelfs voor het terras! Roomser dan de Paus, daar moet je bij hem niet mee aankomen. De kroeg is voor hem een plek waar hij spontaan mensen wil ontmoeten en niet van tevoren moet bedenken in welk 'tijdslot' hij wil gaan zitten om aan het einde daarvan, terwijl het gesprek misschien nog lang niet is afgelopen, te moeten ophoepelen.
Hij is door de noodtoestand zijn huis en tuin meer gaan waarderen. De behoefte dagelijks naar de kroeg te gaan is behoorlijk 'afgevlakt', zeker nu ze in de vriendenkring regelmatig bij elkaar thuis borrelen. Natuurlijk mist hij de gezelligheid en gastvrijheid van het café, maar hij vreest dat die met deze 'coronaregels' voorlopig ver te zoeken zijn. Hij heeft met de toch al zwaar getroffen kroegbazen te doen, maar wie heeft hen deze onzin ingefluisterd?
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten