Mei! Buiten is het herfstig. Hij weet dat hij nooit zal wennen aan de wisselvalligheid van het weer. De ene dag in de warmte op de veranda en de volgende binnen met je wintertrui aan. Hij is van een zekere orde en regelmaat, iemand die niet van plotselinge veranderingen houdt. Misschien dat hij daarom liever de trein en de boot neemt dan een vliegtuig.
Reizen, daar zal ik voorlopig wel niet aan toekomen, denkt hij, tenminste, als zo'n lap voor je mond in het openbaar vervoer verplicht wordt. Ik ga niet met zo'n benauwd en smerig ding lopen, neemt hij zich voor, dat is een brug te ver. Vrijwel iedereen noemt het belachelijke symbool van schijnveiligheid een 'mondkapje', terwijl het in feite 'mondmasker' is. Hij vindt dat typerend. 'We leven in een papegaaienmaatschappij', is een van zijn favoriete uitspraken. Hij hoort nu weer regelmatig op de radio dat iemand een probleem wil adresseren in plaats van een envelop.
Hij ergert zich aan al dat na-apen en aan al die angst en opwinding. Hij zou het RIVM willen bellen en vragen: hoe groot is eigenlijk de kans dat ik, volgens de wetten van de kansberekening, besmet word met covid19? Of omver gereden door een lachgas snuivende idioot in een auto? Vragen, vragen, hij krijgt er nog eens eczeem van.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten