Hij leest een ingezonden brief in Trouw. Iemand vraagt zich af waarom een piraat als Piet Hein een standbeeld verdient. Hij moet er even om glimlachen. Die fout maakten zijn leerlingen (en later soms ook zijn studenten nog wel) regelmatig: de betekenis van piraat en kaper verwisselen. Een piraat was een ordinaire zeerover. Een kaper bezat een zogenaamde kaperbrief, uitgereikt door een regering. Kapers waren op grond daarvan een soort verlengstuk van de zeemacht. Ze vielen schepen aan van een land waarmee de eigen regering in oorlog was.
Piet Hein was een kaper, werd beroemd door het veroveren van de Spaanse zilvervloot, van onschatbare waarde in de tijd dat oorlogen met huurlingen werden uitgevochten, en was en-passant een tegenstander, toen al, van de slavernij. Alle reden om de man met een standbeeld te eren, vindt hij.
In zijn jeugd noemden ze een spaarrekening voor kinderen de Zilvervloot. Zouden die rekeningen nog bestaan, vraagt hij zich af. Soms ging hij met zijn moeder naar 'de bondsspaarbank' om iets op de Zilvervloot te storten. De bank zat in een fraai gebouw op de hoek van het Bagijnhof en de Johan de Wittstraat. Op de dag dat hij volwassen werd, toen nog op je 21e, ging hij de rekening verzilveren. Het bedrag viel tegen. Had hij maar vaker vlootschouw moeten houden.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten