De wolkbreuk en de hoosbuien van de afgelopen twee dagen hebben zijn programma stevig in de war gestuurd. Hij herinnert zich een soortgelijk cataclysme in het klein, vier jaar geleden, waarbij de verandakelder was ondergelopen. Niet rampzalig, want hij ligt een stuk lager dan de kruipruimten onder zijn huis en herbergt, op wat oude tegels na, slechts het grote niets. Het zakt ook vanzelf de grond in, goed voor de heipalen, maar als dat niet snel genoeg gaat krijg je wel stank. Hij beloofde zichzelf toen onmiddellijk een dompelpomp te kopen.
Zijn voornemen raakte een dag later al in de vergetelheid. Dan vanmorgen maar zo'n ding. Iedere lokale firma die hij belde zei 'op het ogenblik uitverkocht' te zijn. Dan het internet maar. Dat kostte langer dan gedacht. Aanprijzingen genoeg, maar eer hij de informatie had gevonden die hij nodig dacht te hebben om geen kat in de zak te kopen, was de ochtend om. Morgen wordt een pomp bezorgd, 'betaling achteraf', want hij is gekke Henkie niet.
Daarna moesten er nog lavasstekken worden uitgestoken voor een paar vrienden met wie hij vanmiddag in de kroeg heeft afgesproken. Ruim van tevoren gereserveerd, vanwege de een-meter-vijftig-dictatuur. Zijn dag kan eindelijk beginnen. Op de radio hoort hij dat Vera Lynn (103) is overleden. Nee, hetzelfde wordt de wereld nooit meer.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten