dinsdag, juni 09, 2020

Chatzi Bayram



Hij is een dag achter met de krant. Het oude nieuws slaat hij over, het is al op een andere wijze binnengekomen. Hij leest de achtergrondartikelen. Het levensverhaal van een onlangs overleden Drentse muzikant. Een interview met de schrijver Mohammed Benzakour, die een lans breekt voor mensen die in stilte goed doen. De mensen die er het meest toe doen. Hij haalt het gedicht van Gerard Reve aan, over de Zusters van Liefde te Weert.

Mohammed Benzakour is een streekgenoot. Hij woont in Zwijndrecht, de plaats met het mooiste uitzicht op Dordrecht. Met zijn boek Yemma richtte hij een indrukwekkend literair monument op voor zijn overleden moeder, een vrouw die ook in stilte goed deed. Weggerukt uit Marokko, het Nederlands niet machtig, analfabeet. Warnaar kan zich nauwelijks voorstellen hoe moeilijk dat moet zijn geweest.

Hij denkt aan de verhalen van oude mensen uit het Griekse bergdorp van zijn vrouw. Als kinderen in de vroege twintigste eeuw uit Turkije verdreven en uiteindelijk daar terechtgekomen. Toch noemen ze het dorp meestal nog bij de oude Turkse naam, Chatzi Bayram, en ze spreken vaak over de chaménes patrídes, de verloren geboortedorpen. Hij ruikt de geur van bergkruiden, denkt aan het vredige kerkhof en de sterrenhemel boven het huis. Hij vraagt zich af wanneer hij weer bloemen kan brengen bij haar graf.

Foto: auteur



Geen opmerkingen: