Hij geniet van de kleurenpracht in zijn tuin. Hij vindt het te ver gaan om te zeggen dat dat allemaal te danken is aan de coronacrisis, maar hij heeft er wel meer geld en tijd in geïnvesteerd dan vorig jaar. Het is de verjaardag van zijn vader. Op 23 juni geboren in Rotterdam. Vader zei weleens: 'Gelukkig ontmoette ik je moeder, kon ik weg uit die stad'. Hij had een hekel aan zijn geboortestad, of misschien meer aan wat hij er tijdens de oorlog meemaakte.
Opa Warnaar daarentegen, opgegroeid op het boerenland en door zijn werk in Rotterdam verzeild geraakt, beschouwde de stad zo'n beetje als zijn grote liefde. Die kwam alleen naar Dordt om zijn kleinkinderen bananen te brengen en met zoonlief een citroentje te drinken. Zijn vader werd zesentachtig, zijn moeder haalde net de negentig. Ze overleed een jaar voor zijn vrouw. Op oudejaarsavond.
Hij voelt zich een tikje nostalgisch, mist nog steeds het telefoontje van zijn moeder, iedere avond omstreeks negen uur, om even een praatje te maken voor de vaak. Ze had op hoge leeftijd nog een druk sociaal leven. 'Ik heb niet eens tijd om dood te gaan', zei ze vaak. In zijn boek Zuiderkerkhof 1 zegt Jean-Paul Franssens: 'Geen sterveling van wie je houdt heeft ooit een leeftijd om dood te gaan'.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten