De premier heeft het over 'de anderhalve-meter-samenleving' en dat dat 'het nieuwe normaal' is geworden. Een minister prijst een applicatie aan die kan bepalen of je in de buurt van iemand bent geweest die besmet is met corona. 'Ga toch door', denkt hij, 'dat moeten we nooit normaal gaan vinden. Zet liever alles op alles om een vaccin te ontdekken'. Hij ergert zich aan het aanprijzen van een tijdelijke uitzondering als normaal. Dat de overheid zich aan wetenschappelijk advies houdt, vindt hij prijzenswaardig, maar wat weten de wetenschappers eigenlijk? De helft van het raadsel? Een kwart? Driekwart? Voldoende?
Een goede vriend belt: 'Er hangt iets aan je deurknop'. De goede vriend heeft een adresje, een zorgvuldig geheim gehouden adresje, waar hij een zeldzame soort kaas koopt waar Warnaar dol op is. Hij is een kaasman: zonder kaas geen leven. Er hangt een onovertroffen delicatesse aan de deur. Zijn ergernis over het nieuwe normaal slaat om in een zonnig humeur. De wasmachine fluit. Hij hangt het goed te drogen in de tuin. Vlaggetjesdag.
Die applicatie gaat hij zeker niet installeren. Er zijn grenzen aan de overheidsbemoeiing bij de virusbestrijding. Hij zet nu al regelmatig zijn telefoon in de vliegtuigstand als hij de deur uit gaat. Nee, hij heeft niets te verbergen. Toch wil hij geen gluurders voor het raam.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten